DO RECENZOWANIA KSIĄŻEK ZACHĘCA 
"Pies Baskerville'ów”, Arthur Conan Doyle
Ostatnio miałem okazje przeczytać powieść pt.”Pies Baskerville’ów” autorstwa Arthura Conana Doyle'a. Z racji tego, że uwielbiam tematykę detektywistyczną, przeczytanie tej szkolnej lektury nie było dla mnie żadnym problemem. Utwór ten przedstawia kolejną nader ciekawą sprawę, z którą musiał zmierzyć się sławny detektyw Sherlock Holmes. Nie mogło także zabraknąć w nim postaci przyjaciela Holmesa – Johna Watsona, który wypełniał swe zadania w jak najlepszy sposób.
Do gabinetu przy Baker Street 221B w Londynie przychodzi lekarz Mortimer, bliski przyjaciel zmarłego Charlesa Baskerville'a. Nic niepokojącego by się nie działo, gdyby nie wielkie ślady psich łap znalezione przy ciele bogacza oraz zbliżające się wprowadzenie spadkobiercy – Henryka Baskerville'a do posiadłości. Powiązanie do tej śmierci ma legenda opowiedziana detektywowi przez zmartwionego Mortimera, która mówi, że mężczyzn z rodu Baskerville'ów zabija ogromny, straszny pies. Wszystko wskazuje na to, że Charles zmarł ze strachu. Od tego momentu Sherlock zaczyna prowadzić poważne śledztwo i wysyła Watsona do Baskerville Hall, by ten zbadał sprawę. Czy Sherlock Holmes potwierdzi teorie o istnieniu nadprzyrodzonej bestii czy może znajdzie na to logiczne wytłumaczenie?
Czytanie tej lektury było dla mnie wielką przyjemnością. Większość powieści jest przedstawiana z punktu widzenia Watsona, który wysyła sprawozdawcze listy do detektywa. Dostarczają one wiele emocji i nie są zbyt długie. Autor wprowadził mnie w klimat tajemniczy, trzymający w napięciu. Metoda dedukcji stosowana przez Holmesa sprawia, że czytelnik może prowadzić także własne, logiczne śledztwo. Zagadka dotycząca klątwy jest niezwykle zajmująca oraz niełatwa, lecz uważam, że nie sposób domyślić się rozwiązania, które mimo wszystko jest zaskakujące. Akcja utworu toczy się w większości na mrocznych wrzosowiskach, które autor opisuje w ciekawy sposób. Bardzo podobał mi się również wątek przyjaźni Holmesa z Watsonem. Przedstawieni są na zasadzie kontrastu. Sherlock jest ekscentryczny oraz tajemniczy zaś jego towarzysz spokojny i opanowany. Często zdarza się, że detektyw poprawia błędne rozumowanie przyjaciela, charakteryzuje się zarozumiałością. Ponadto jego intelekt i logiczne myślenie wzbudziły we mnie podziw.
Książka pisana jest przystępnym językiem, dzięki czemu łatwo się ją czyta. Jej zaletą są także ilustracje umieszczone w każdym rozdziale. Moim zdaniem fabuła jest na tyle ciekawa, że utwór ten jest idealny na wieczór przy herbacie.
Podsumowując, „Pies Baskerville'ów” to powieść godna polecenia nie tylko dla fanów kryminałów. Myślę, że każdy czytając ją ma szanse zamienić się w detektywa oraz poznać uniwersalną metodę dedukcji stosowaną przez głównego bohatera.
Andrzej Bednarz
Gimnazjum nr 12 im. Stanisława Lema w Szczecinie
"Hobbit, czyli tam i z powrotem" J.R.R. Tolkien
Wszyscy zgadzamy się z tym, że największy rozgłos na świecie przyniosła J.R.R.Tolkienowi powieść pt. "Hobbit". Zachęcony przez wielu czytelników postanowił napisać trylogię "Władca pierścieni", w której kontynuował losy Bilbo Bagginsa. Dzięki skandynawskim mitom i staroangielskim legendom o smokach i czarodziejach powstały książki, które cieszą się ogromnym powodzeniem.
Utwór opowiada o przygodach Hobbita, który wraz z krasnoludami i czarodziejem wyrusza w długą podróż. Zrezygnował on z swojej wygodnej norki, aby pomóc krasnoludom, których celem jest zdobycie Samotnej Góry i odebranie skradzionego przed latami skarbu. Dodajmy skarbu, którego strzeże nieubłaganie groźny smok. Podczas wyprawy bohaterów spotkało wiele niebezpiecznych przygód, np. walka z pająkami czy przedzieranie się przez Mroczną Puszczę. Bardzo pomocny okazał się pierścień Hobbita, który pozwalał mu stawać się niewidzialnym. Ratował on bohaterów z wielu trudnych i zagrażających życiu sytuacji. Dotychczasowy byt Hobbita diametralnie się zmienił. Dzięki tej wyprawie mógł poznać siebie i swoje możliwości jako włamywacz.
Książka zrobiła na mnie pozytywne ważnienie i była jedną z najlepszych lektur jaką przeczytałam. Dzięki niej mogłam się przenieść w nieznaną mi dotychczas krainę. Z każdym kolejnym rozdziałem moja ciekawość narastała. Hobbit wzbudził we mnie dużą sympatię. Postać obdarzona dużą charyzmą jest godna podziwu. Jej czyny i zachowania są wzorcem do naśladowania.
Polecam ją każdemu, kto jest łakomy na dużą ilość fantastycznych przygód i ceni sobie mroczne klimaty.
Emma Kopczyńska
Gimnazjum nr 12 im. Stanisława Lema w Szczecinie
Dan Gemeinhart "Cała prawda"
Prezentowana w tej recenzji książka opowiada o trzynastoletnim Marku, który marzy o tym, aby wspiąć się na górę. Jednak los się do niego nie uśmiecha i bohater bardzo poważnie choruje. Większość swojego życia spędza w szpitalu. Nikt nie potrafi powiedzieć, czy chłopak ma szansę, aby wrócić do zdrowia. Ma najlepszą przyjaciółkę Jessie i swojego ukochanego psa. Nie zważając na postęp choroby, decyduje się jednak podjąć trudnego zadania i wybrać się w długą podróż. Męczyło go już bowiem bycie "tym biednym, chorym chłopcem".
Utwór jest przeznaczony zarówno dla młodszych jak i starszych osób. Lektura jest podzielona na rozdziały i jej fabuła prowadzona jest z dwóch różnych miejsc i dodajmy, że narracja prezentowana jest z punktu widzenia dwóch osób. Każdy nowy rozdział przedstawia nam to, ile kilometrów pozostało bohaterowi do góry Rainer. Powieść ta pokazuje, że marzenia mają sprawczą moc. Dzięki nim możemy wiele osiągnąć i stać się spełnionymi ludźmi.
Czytając książkę mogłam poczuć i wyobrazić sobie ból chłopca, jak i w pewnych momentach jego chęć do życia. Mogłam uczestniczyć w wydarzeniach i różnych historiach zarówno Marka jak i Jess. Utwór doczekał się wielu pozytywnych komentarzy. Jest to książka dla każdego. Potrafi wzruszyć jak i trzymać w napięciu. Z pewnością jest to historia w klimacie bestselleru pt. "Gwiazd naszych wina".
Książka zachęciła mnie do poznania innych utworów autora. Sądzę, że kiedyś jeszcze raz sięgnę po tę lekturę.
Emma Kopczyńska
Gimnazjum nr 12 im. Stanisława Lema w Szczecinie
"Gol" Robert Rigby
Książka opowiada o młodym meksykaninie Santiago. Główny bohater bardzo dobrze radzi sobie w grę w piłkę i po cichu marzy, aby kiedyś dostać szansę na grę w europejskiej lidze. Ma ogromne wsparcie od jego babci Mercedes. Jego ojciec nie uważa, żeby ten plan był wykonalny. Dzięki przypadkowemu spotkaniu byłego piłkarza, który podpatrzył na meczu grę młodego meksykanina jego szansa o wymarzonej karierze piłkarza jest osiągalna. Chłopak trafia na testy do Newcastle United.
Lektura została stworzona na podstawie filmu. Silna wola Santiago w końcu może zostać doceniona i wystawiona na próbę. Szczęśliwe zakończenie długo nie zostaje wyjaśnione. Zderzenie z rzeczywistością zawodowego futbolu jest nie łatwym zadaniem.
Robert Rigby pokazuje jak z zwykłego chłopaka, który na co dzień gra w lokalnej drużynie może stać się jednym z najlepszych piłkarzy. Dzięki tej książce możemy poznać świat prawdziwego futbolu.
Utwór pokazuje, że warto walczyć o swoje marzenia i robić wszystko, żeby je spełnić. Polecam tę książkę każdemu kto chce walczyć o marzenia i spełniać postawione przez siebie cele. Książka zrobiła na mnie ogromnie pozytywne wrażenie. Na pewno wrócę do tej lektury nie raz.
Emma Kopczyńska
Gimnazjum nr 12 im. Stanisława Lema w Szczecinie
Barbara Rosiek "Pamiętnik narkomanki"
Książka Barbary Rosiek jest historią opartą na faktach. Zarówno autorka jak i bohaterka to dwie te same osoby. Lektura powstawała z autentycznych zapisków Barbary przez lata. Książka porusza wiele problemów np. walka ze szkołą czy samotność.
Lektura jest prowadzona w stylu pamiętnika, gdzie opisywany jest każdy dzień z życia bohaterki. Od najmłodszych lat, aż do wyjścia na prostą.
Utwór opisuje człowieka, który w bardzo łatwy sposób może stać się uzależniony. Ta osoba zrobi wszystko, aby zdobyć chociaż trochę towaru. Narkotyki sprowadziły Basię na samo dno, z którego ciężko było jej się podnieść. Wszyscy jej znajomi byli narkomanami. Nie miała przyjaciół. Umarli jej starzy znajomi i została sama. Pomimo tego wszystkiego chodziła do szkoły i udawała przed rodziną, że wszystko jest w porządku. Nie przyznawała się do dalszego ćpania. Miała wiele prób, aby rzucić ten nałóg i zacząć normalne życie.
Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Czytając ją nie mogłam się oderwać i byłam ciekawa co stanie się w kolejnych dniach głównej bohaterki. Jest to lektura w dzisiejszych czasach potrzebna, aby uświadomić do czego może prowadzić nałóg. Barbara jest jedną z nielicznych, którym udało się wygrać i wyjść na prostą. Książka jest przestrogą, którą kieruje się do wszystkich ludzi.
Emma Kopczyńska
Gimnazjum nr 12 im. Stanisława Lema w Szczecinie
"Kamienie na szaniec" Aleksander Kamiński
"Kamienie na szaniec" jest to książka Aleksandra Kamińskiego, która może nas przyprawić o dreszcze. Jej treść skupia się przede wszystkim na historii życia trzech chłopców, którzy musieli żyć i walczyć za Polskę w czasie II wojny światowej. Utwór jest dokumentem, w którym nie ma fikcji, możemy więc przyjąć, że wydarzenia w nim przedstawione są autentyczne. Opisywani bohaterowie wykazują się niezwykłą odwagą i walecznością. Pomimo swojego młodego wieku dzielnie mierzą się z brutalnością wojny i jej przykrymi skutkami. Bez wahania chwycili za broń za broń i służyli ojczyźnie. Byli prawdziwymi patriotami
Książka przekazuje nam wiedzę i pozwala wyobrazić sobie życie w okupowanej Polsce. Alek, Rudy i Zośka zaangażowali się w wiele akcji np. tej, która polegała na wybijaniu szyb fotografom, którzy mieli niemieckie zdjęcia w witrynach swoich sklepów. Nasi bohaterowie byli pozbawieni normalnego życia, jakim my możemy cieszyć się. We wstępie książki zawarte są opinie i komentarze tych którzy przeczytali ten utwór. Wszystkie one dowodzą tego, że książka Aleksandra Kamińskiego to wielkie dzieło, które już na stałe zapisało się w świadomość współczesnych czytelników. W lekturze są też zdjęcia, które pomagają czytelnikowi wyobrazić sobie wszystkie postacie i przenieść się w tamte czasy. Opisywany utwór doczekał się kilku ekranizacji, które zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Świadczą one o popularności opisanej przez Kamińskiego historii.
Jestem przekonana, że każdy kto przeczyta tę książkę na długo zapamięta brutalne sceny, katowania Rudego przez SS-manów. Ale nie tylko okrucieństwo wojny jest najważniejszym punktem tekstu. Zawarte są w nim również wątki związane z przyjaźnią, miłością i braterstwem. Poświęcenie dla przyjaciół było czynem, na który większość z nas nie miałoby już dziś odwagi.
Książka naprawdę potrafi zafascynować nawet najbardziej opornych czytelników. Jej bohaterowie powinni na zawsze zostać w naszej pamięci. "W życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BOHATERSTWO I SŁUŻBĘ."
Na pewno nie raz jeszcze sięgnę po tę książkę. Za każdym razem wracam do niej pełna podziwu i zachwytu. Mam ogromny szacunek do postaci przedstawionych w tej lekturze. Uważam, że każdy z nas powinien choć raz ją przeczytać i poznać trzech wspaniałych chłopaków, którzy oddali życie za wolność swojej ojczyzny.
Emma Kopczyńska
Gimnazjum nr 12 im. Stanisława Lema w Szczecinie
EWA NOWAK "CZTERY ŁZY"
Autorką książki pt. ,,Cztery łzy” jest Ewa Nowak. Autorka wielu felietonów, opowiadań oraz powieści dla dzieci i młodzieży. Książkę tę wydał Egmont Polska.
Akcja toczy się we Władysławowie i w Gdańsku. Główna bohaterka to Zuzia, córka nauczycielki języka angielskiego. Dziewczynka ma dwóch starszych braci bliźniaków. Czytając o perypetiach jakich doświadcza Zuska ze strony swych nieroztropnych braci oraz o tym jak główna bohaterka, która nie potrafi śpiewać, za wszelką cenę chce zrealizować swoje marzenie wokalne po prostu nie można się od tej książki oderwać. Opowiadanie to porusza również wątek miłosny oraz bardzo aktualny dziś temat życia dzieci w rodzinach po rozwodzie. Weekendy u taty to trochę za mało, ale czy rodzice to rozumieją?
"Cztery łzy" to opowiadanie napisane lekkim, młodzieżowym językiem. Styl jest przyjemny dla młodego odbiorcy. Czyta się ją szybko, ciągle wybuchając śmiechem. Sądzę, że jest to lektura idealna na nudny, długi wieczór. Polecam.
Martyna Plewnia"Czarno na Białym"
KRYSTYNA SIESICKA ,,JEZIORO OSOBLIWOŚCI”
Mało jest książek, które są tak dobre, że czytelnik z niecierpliwością, ciekawością i podekscytowaniem przeczyta je w jeden dzień. Książka Pani Krystyny Siesickiej pt. ,,Jezioro osobliwości” jest jedną z tych niewielu.
Główna bohaterka to Marta. Jej matka Anna z dnia na dzień oznajmia swojej córce, że bierze ślub z Wiktorem, ojcem Michała, który podoba się Marcie. Dziewczyna ma wiele wątpliwości, a najgorsze jest to, że jej matka w ogóle nie poświęca jej swojego czasu. Do tego dochodzą kłótnie z Wiktorem i perypetie związane z Michałem, Patrykiem oraz szkołą. Co z tego wyniknie? Czy Marta znajdzie wspólny język z ojczymem? Co stanie się na obozie? Odpowiedzi na te pytania i wiele więcej znajdziecie na kartach ,,Jeziora…”.
Jedną z głównych zalet tej książki jest to, że wszystko jest w niej wytłumaczone, czytelnik nie musi sięgać po kolejne tomy, żeby zrozumieć co się dzieje. Dobre w tej historii jest też poruszenie wielu ważnych dla nastolatków tematów. Co mi się nie spodobało to zakończenie. Jak można przerywać w takim momencie?
,,Jezioro osobliwości” jest doskonałe. To moja ulubiona lektura szkolna, do której w przyszłości powrócę jeszcze nie raz. To jest dzieło obowiązkowe dla każdego czytelnika. Jako lekturę oceniam ją na 6+.
Martyna Plewnia
"Czarno na Białym"
"Oto jest Kasia", Mira Jaworczakowa
„Oto jest Kasia ” to książka, którą mama mi przeczytała na długo przed tym, nim nauczyłam się sama czytać. Później wróciłam do niej jeszcze kilka razy, bo według mnie jest ciekawa.
Książka została pierwszy raz wydana w 1959 roku. Jej autorem jest Mira Jaworczakowa, a główną bohaterką moja imienniczka, tytułowa Kasia.
Kasia ma 8 lat, chodzi do szkoły, ma brata Jurka i kochających rodziców. Jest wspaniała uczennicą, stawiana jest przez nauczycieli jako wzór do naśladowania. Wszystko zmienia się, gdy któregoś dnia nagle znika mama, a tata oznajmia, że musiała wyjechać, a gdy wróci, to przywiezie niespodziankę. Kasia łudzi się, że będzie to coś dla niej fajnego, a tymczasem mama wraca z siostrzyczką. Cała uwaga rodziców, odwiedzających ich dziadków i rodziny oraz Jurka, skupia się na małej Agnieszce. Kasia czuje się zazdrosna i odrzucona. Pogarsza się w nauce, przestaje słuchać rodziców, zapomina zadania i staje się nieznośna wobec kolegów. Agnieszką się wcale nie przejmuje, nawet w klasie się nikomu nie pochwaliła, że ma siostrę. Gdy Agnieszka dopiero zachorowała, bo Kasia, która miała się nią opiekować, zostawiła ją płaczącą na przeciągu, zrozumiała, że ją kocha i że robi błąd swoim zachowaniem.
Książka jest bardzo pouczająca. Pozwala nam zrozumieć, że zazdrość to nic dobrego i że prowadzi do złych zachowań wobec bliskich. Uważam, że rodzice Kasi zrobili błąd, nie mówiąc jej, że będzie miała rodzeństwo. Może, gdyby wiedziała to by inaczej postępowała.
Katarzyna Blicharczyk
"Lider"
„Dzieci z Bullerbyn”, Astrid Lindgren
„Dzieci z Bullerbyn” to powieść autorstwa szwedzkiej pisarki Astrid Lindgren, napisana w 1947 roku. Opowiada ona o przygodach szóstki dzieci, mieszkających w wiosce o nazwie Bullerbyn.
Książka podzielona jest na 3 części. W każdej z nich opisane są ciekawe przygody dzieci, które mieszkają w 3 zagrodach. W północnej mieszkają 2 siostry- Britta i Anna, w środkowej rodzeństwo Lasse, Bosse i Lisa, a w południowej sam Olle. W Bullerbyn są tylko te 3 domy, więc dzieci bawią się razem, odwiedzają się wzajemnie i razem przebywają dość długą drogę do szkoły w Wielkiej Wsi. Z książki dowiadujemy się o zwyczajach, jakie panują w Szwecji, o rywalizacji odwiecznej między dziewczynkami i chłopcami, o szacunku i o pomocy starszym oraz o tym jak można ciekawie spędzać czas bez telewizji i komputera.
Narratorem w powieści jest Lisa a więc to ona swoimi słowami opowiada o wszystkim, co się działo. Dzięki tej prostocie książkę bardzo łatwo się czyta, właściwie się ją pochłania i trudno się oderwać. Polecam ją każdemu a zwłaszcza komuś z moich rówieśników, bo pokazuje jak ciekawie było kiedyś na świecie i nikomu nie było dane się nudzić.
Katarzyna Blicharczyk
"Lider"
